ما مطمئن نيستيم كه چه زماني كه Sensei, در رداي رسمي بودايي خود, ميكروفون را مي‌گيرد و شروع به آواز خواندن " راه من " مي‌كند. و اكنون, پايان كار من خواهد بود. " سپس او مي‌خندد, به همه خوشامد مي‌گويد, و رسماً فستيوال Obon را با يك بچه prayer.The taiko افتتاح مي‌كند تا روي طبل بزرگ خود اجرا كنند. گروه midori به برج yagura صعود مي‌كند. بالاخره! We Obon يك جشنواره بودايي ژاپني است كه به افتخار يك معبد بودايي ژاپني يا to Hongwanji پيش از جشنواره سالانه hell برگزار مي‌شود. همه اهل جامعه اينجا هستند. نه تنها جامعه ژاپني - آمريكايي بلكه همسايگان, دوستان, classmates. مردم براي مدتي به درون حلقه مي‌پرند تا براي مدتي برقصند, و بعد از جا مي‌پرند تا چيزي براي خوردن پيدا كنند. نوجوانان در شلوارك‌هاي كوتاه Snap********ting و صحبت كردن در مورد the آينده با دوستانشان به هنگام رقص بين شيفت‌هاي داوطلب خود صحبت مي‌كنند. آشپزخانه پر جنب و جوشي از فعاليت با تمام بانوان معبد است كه همه چيز را براي كودكان درست مي‌كنند و تصميم مي‌گيرند در سال جاري yukata بپوشند و امسال آن‌ها فقط مي‌خواهند غذا بخورند. آن‌ها با تمركز of رقابتي بر روي musubi Spam, siu mai (hash), shoyu خوك, كلم گوشت خوك, كلم ترش, bowl كبابي و satay گريل شده استفاده مي‌كنند.
مرغ, پيراشكي andagi, chi چي, و lilikoi shortbread cookies. (به هر حال, آن‌ها صورت خود را فراموش مي‌كنند) شايد اين چيزي است كه ما به آن نياز داريم: افراد بيشتري گرد هم مي‌آيند تا فستيوال‌ها و غذاي آن‌ها را به اشتراك بگذارند و واقعاً يكديگر را بشناسند, تا تفاوت‌هاي ما را عادي كنند و چيز جديدي خلق كنند. در حالي كه كودكان خردسال خود را در لباس ميراث به ياد مي‌آورند (چون آن‌ها واقعاً توجه نمي‌كنند), با كنار هم جمع شدن, استراحت كردن و يافتن چيزهاي ديگر در يك فلاش, من فكر مي‌كنم كه اين فرصت ما براي به اشتراك گذاشتن house در يك فلاش است (چون آن‌ها واقعاً توجه نمي‌كنند), به ياد مي‌آورم كه در گرماي اوت, چهار سال پيش در حالي كه زنان در آشپزخانه مشغول پخت‌وپز بودند, شش نفر را كشته و بسياري را زخمي كنند. من فكر مي‌كنم كه دوستان من براي ماه رمضان روزه مي‌گيرند, سپس با دوستان و خانواده خود جمع مي‌شوند تا روزه خود را به مسجد ببندند: آمريكايي‌هاي آسيايي در شماره ۱۷, 201602: ۰۳ ثانيه بعد, من نگران اين هستم كه اگر كسي ما را بيش از حد عجيب و يا خارجي ببيند, در محوطه پاركينگ به دور خود بچرخد. يك چهره تنها در مخيله من پديدار مي‌شود و لباس خسته به تن مي‌كند.
با تفنگ تهاجمي روي شانه‌اش، بدون اينكه سرم را تكان دهم و حتي سرم را تكان دهم تا بچه‌هاي من بدانند كه من چه فكر مي‌كنم، از فاصله بين ماشين‌ها و سه ساختمان كه مي‌توانيم در آن پنهان شويم، و راه‌هاي فرار مختلف از معبد و بالاي تپه تا safety.Only سه ثانيه به اين معني است كه كدام فرزند داري شده؟ Frances كاي -، دختر وانگ كي هوا، در فستيوال سن خوزه Obon در ۲۰۰۴.Cour tesy از festival Kai Hwa - - Obon، عصر روز جمعه گذشته بسيار خوشحال بود. پس از آن حملات تروريستي در داكا در اوايل اين ماه، به دنبال حملات تروريستي در بغداد، مدينه، جده و Qatif صورت گرفت. دوشنبه چهارم جولاي بود و ما به پيك‌نيك رفتيم و به تماشاي آتش‌بازي در روز سه‌شنبه of Alton استرلينگ در ايالت متحده آمريكا رفتيم و پس از آن تيراندازي افسران پليس در يك راهپيمايي اعتراض‌آميز دالاس # BlackLivesMatter همراه با منفجر كردن اين مظنون در روز پنج شنبه اتفاق افتاد. سپس روز جمعه، يكشنبه، يكشنبه، تعداد بيشتري از اعتراضات و دستگيري‌هاي بيشتري در سراسر كشور رخ داد. خسته‌ام. به خصوص كه مي‌دانم اينها چيزهايي هستند كه ما در مورد آن‌ها مي‌دانيم، فقط آن‌هايي كه امروز به آن‌ها فكر مي‌كنيم. موارد بسياري وجود دارند كه در آن‌ها آمريكايي‌هاي آسيايي هم از خشونت جنايي و هم خشونت پليسي كه به اندازه كافي آسيب مي‌بينند احساس نفرت مي‌كنند: نقشه هنگ‌كنگ. آل دن لي." يانگ Xin هوانگ ". Chonburi Xiong. cau تران. kuan - چونگ كايو Sureshbhai پاتل. كانگ چن ين وانگ جسيكا Klyzek. Baby بو Bou TED: آمريكايي‌ها نامه سرگشاده به خانواده‌ها را باز مي‌كنند: "زندگي سياه براي ما"، من به فرزندانم نگاه مي‌كنم و مي‌دانم كه اگر … من حتي نمي‌توانم the را كامل كنم كه به دنبال قدرت در تاريخ جامعه ما، شجاعت بزرگان ما، و انرژي ما است.
youth.Asia در آمريكا سابقه طولاني نبرد , بقا , و multi چند نژادي و چند نژادي از جمله جنبش كارگران مزرعه و جنبش حقوق مدني را دارند . ما در آنجا بوده‌ايم , و بسياري از آن‌ها اكنون با # BlackLivesMatter ايستاده‌اند و خواستار همبستگي و تغيير سيستمي هستيم - براي اينكه اين كشور را بهتر كنيم , جامعه‌اي براي همه ما , جايي كه همه ما در فيس
منبع